Thee afkomst

Als echte theeliefhebber kan een blogpost over dit immens populaire drankje natuurlijk niet op mijn website ontbreken. Van waar is thee eigenlijk afkomstig en welke soorten bestaan er?

Thee afkomst

Thee kent een rijke geschiedenis en over de thee afkomst zijn verschillende verhalen geschreven. Volgens diverse legendes ontstond de thee ongeveer 5.000 geleden in China. Eén van de legendes benoemt een theeblaadje die in het kokende water voor keizer Shen Nung viel. De keizer vond de smaak verkwikkend en zonder dat hij het wist was het eerste kopje thee een feit.

Tijdens de latere Tang-dynastie brachten Japanse boeddhistische geleerden theezaadjes mee uit China. De Japanners verloren hun hart aan het drankje en namen het op in hun cultuur. Zo ontstonden geleidelijk de Japanse theeceremonies.

Langzaam maar zeker veroverde het immens populaire drankje de wereld. In Europa ontdekten de Portugezen het als één van de eersten. Zij ontvingen het als geschenk van missionarissen en kooplieden die eerder in Azië woonden. Maar het waren de Nederlanders uit ons eigen kikkerlandje die de commerciële mogelijkheden van de bijzondere theeblaadjes zagen.  Echter beschouwden de meeste mensen thee lange tijd als delicatesse, waardoor alleen de allerrijksten het product daadwerkelijk kochten.
Maar door meer scheepvaart, betere landbouw en meer exporterende landen groeide het aanbod van thee. Langzaam werd het goedkoper en daardoor ook minder exclusief. 

Diverse theesoorten 

De theeblaadjes zijn afkomstig van de plant Camelia Sinesis, die oorspronkelijk voorkomt in China en de rest van Zuidoost Azië. Tegenwoordig teelt men thee in (sub)tropische gebieden over de hele wereld. De plant is een groenblijvende struik of kleine boom die groeit tot wel 17 meter hoog. Maar meestal snoeit men de Camelia Sinesis onder de 2 meter voor de toekomstige geteelde bladeren. Van tijd tot tijd maalt men de zaden van de theeplant fijn en gebruiken zij deze voor thee-olie, een zoete olie voor kookdoeleinden. Maar de jonge scheuten van de Camelia Sinesis zorgen voor de productie van thee. Het drankje bestaat dus uit de blaadjes van deze plant en de verwerking na de pluk bepaalt de soort. In totaal zijn er vijf verschillende soorten: 

Zwart 

Een kruidige, fruitige en krachtige smaak met nootachtige tonen. Deze theesoort geeft je energie. Na het plukken van de blaadjes verwelken deze door de zon of blaast iemand er warme lucht overheen. Door de blaadjes te kneuzen start de oxidatie en komt er zuurstof vrij. Hierdoor verandert de kleur van de blaadjes naar bruin. Tenslotte wordt de thee gedroogd.  

De meest veelzijdige soort: Groene thee 

Deze soort is eigenlijk geschikt voor iedereen. Van zoetig tot fris en van gestoomd tot rokerig. Deze blaadjes worden gelijk verhit en hierdoor ontstaat geen oxidatie. Het verhitten bestaat uit twee manieren en geeft beide een andere smaak. Door de blaadjes daarna uitvoerig te rollen, komen de sappen en daarmee de smaak vrij. Ook deze thee wordt op het einde gedroogd. 

Wit 

Een pure en verfijnde theesoort welke bestaat uit de eerste, jonge zilverwitte blaadjes van de theeplant. Deze uitlopers van de Camelia Sinesis kunnen enkel vroeg in het seizoen geplukt worden. Daarna worden deze blaadjes tegelijkertijd verwelkt en gedroogd.
 

De Zwarte Draak onder de thee: Oolong 

 Een noch groene noch zwarte soort en het betekent ‘zwarte draak’ in het Chinees, refererend aan de zeer donkere kleur die ontstaat tijdens het droogproces. Een spannende thee, want de smaak varieert enorm: van frisse citrus tot bloemen en geroosterde perzik.
Na het plukken van de thee laat men deze verwelken en door het schudden kneuzen de randen van de blaadjes licht en start de oxidatie. De tijd van de oxidatie hangt af van de soort Oolong. Er bestaan namelijk licht, gemiddelde en zwaar geoxideerde Oolongs. Tenslotte stopt het verhitten van de blaadjes en wordt de thee gerold en gedroogd.  

Pu-Erh 

Hoe ouder, hoe beter! Dat geldt voor deze theesoort. Na bewerking ondergaat deze thee een rijping. De soort beschikt over een stevige, aardse en licht zoete smaak en is ontzettend populair om zijn afslankende werking.
De bewerking van Pu-Erh is haast hetzelfde als bij groene thee, alleen Pu-Erh fermenteert na de droging. Fermentatie ontstaat door het wegnemen van zuurstof, waardoor de thee als het ware composteert. Deze thee rijpt 8 tot 30 jaar en ligt soms zelfs onder doeken om de rijping te versnellen. 

Zoals je leest legde thee een hele wereldreis af, voordat het drankje één van de populairste dorstlessers ter wereld werd.  Aan welke theesoort geef jij de voorkeur? Deel het vooral hieronder in de reacties! 

© ANNELIES LANKHUIZEN